แล้วช่วงชีวิตก็มาถึงช่วงที่ผมตั้งชื่อว่า "Up Side Down" ตอนนั้นผมกำลังจะคว้าเงินก้อนใหญ่ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า จากการทำงานที่ผมทุ่มเทให้เกิน 100% ไม่ต้องสงสัยไอ้ส่วนที่เกินร้อยมานั่นผมเอามาจากการดูแลสุขภาพตัวเอง ผมทำงานอย่างนั้นต่อเนื่องนานเข้าจนมันเลยสมดุลย์ ผมเริ่มอ่อนเพลียเหนื่อยง่าย ไม่นานจากนั้นผมก็พบก้อนแข็งที่ต้นคอ แต่งานยังเต็มมือและเงินก็อีกแค่เอื้อม ผมทนได้

แล้วผมก็อ่อนแอลงทุกที ในขณะที่ก้อนที่คอมันก็ดูจะแข็งแรงขึ้นทุกวัน ถึงตัดสินในได้ว่ามันไม่ควรจะทนฝืนต่อไปแล้ว ความกังวลเกิดขึ้นมากมาย อ้อผมลืมบอกไปว่าผมกำลังจะแต่งงานซึ่งต้องอาศัยเงินก้อนนั้น จึงพยายามทน ก่อนที่ผมจะได้รับรางวัลก้อนนั้นผมก็ต้องกลับบ้านพร้อมก้อนที่คอนี้ เพราะผลการตรวจเบื้องต้นบอกว่าเป็น "เนื้อร้าย" ต้องรีบตรวจรักษาโดยทันที

ผมยังแอบหวังว่าผลตรวจละเอียดจะบอกว่ามันไม่ร้ายแรงมาก จน 12 สค. 2554 ของขวัญวันแม่ที่หมอให้ผมคือ ชัดเจนว่ามันคือเซลล์มะเร็ง มะเร็ง มะเร็ง คำที่เคยคิดว่ามันไกลตัวมากๆ วันนี้มันยิ่งกว่าคำว่าใกล้ "มันเติบโตอยู่ข้างในตัวผม" นี่ก็อีกครั้งที่รู้สึกเหมือนลอยอยู่ในอากาศ ต่างที่คราวนี้กำลังล่วงลง แล้วทางบ้าน.... แฟน.... อนาคตผมล่ะ มืด มืด มืดสนิท

Hodgkin's Lymphoma นั่นเป็นศัพท์ใหม่ที่ผมต้องทำความรู้จักคุ้นเคย

กำหนดการที่ได้มาใหม่ไม่เกี่ยวกับงานแต่เป็นกำหนดการรักษาด้วยเคมีบำบัด  6 คอร์ส โดยคอร์สหนึ่งมี 2 ครั้ง แต่ละครั้งห่างกัน 2 สัปดาห์...

แล้วจะทำไงต่อ..